Doğrusunu bildiğini düşündüğün herhangi bir konuda ısrarcı olmak ne kadar iyi? Ya da anlık gelişen gündelik bir tartışmadan hararetle haklı çıkan olmak… Haklı olmak her zaman iyi hissettirmeyebilir. Ama her zaman iyi hissettirebilecek bir şey olmalı; özleyeceğini bildiğin insanlara zaman ayırmak gibi. Kendi içinde herkes haklıdır ya hani, ama herkesi ikna etmek zorunda değilsin.
Tanımı değişsede, bana göre aile her şey olmalı. Her tartışmadan haklı çıkmak zorunda da değilsin. Aptal bir konu için yanındaki insana haklı çıkmanın ne faydası olacağını düşün. Değeceğini düşündüğün ya da kontrolünü yitirdiğin anlar elbette olacaktır. Belki de haklısındır ama yinede, herkesi ikna etmek zorunda değilsin.
Zaman sürekli olarak ilerliyor. Her şey değişirken sen yine aynı kalır mısın? Aksine ilk değişenlerden olucaksın. Zaten herkes de kendisi için bunu ister. Yeni deneyimler, yeni çevreler, daha iyi yaşam standartları gibi. Zaman ilerledikçe benzer özellikleri taşısakta her şeyimiz aynı kalmıyor. Değişimi her zaman olumlu hayal etsekte, bazen işler de iyiye gitmiyor. Planlar hedefi tutmuyor ve zaman sürekli olarak ilerliyor. Tabi bunları biliyorsun ya, laf olsun diye yazıyorum bende.
Ailende dahil herkes için durum aynıydı ve aynı kalacak. Yaşın ne önemi var ki? Onlarda bizler gibi hayatı ilk defa yaşıyorlar. Onlarında çokça planları vardı. Her istediklerine ulaşamadılar belki. Belki her şey iyi olacak diye düşündüler. Çünkü kimse geleceği kötü düşünmek istemez. İşler gerçekten kötü gitse bile bunu yapmaz. Sadece umut var olduğu sürece mücadele devam eder. Fakat umudunda yitirilebilir olduğunu unutmamak gerekir. Sonradan çıkış yolu oluşsada, artık çıkıştan başka her şey gibidir. Bu yüzden aileni eleştirmekten vazgeç. Onlar kendi dönemlerinde elde ettikleri başarıları, deneyimleri sayesinde kendilerini, seni bugüne getirebildiler. Genç yaşlarında bir başlarına atlattıkları türlü zorluğa rağmen bugün ki durumlarına sahipler. Peki sen ne yaptın?
Bugün başarılı olabileceğini düşündüğün şeylerde gerçekten kendini başarılı buluyor musun? Onların yaşına geldiğinde bugününe bakıp bir başarı olarak görecek misin? Ailenle ya da bir başkasıyla yaptığın boş bir tartışmadan hırsla haklı çıkmak anlık mutlu etsede, karşındakini incitmiş olabilir misin? Aslında onu yanında görmen gerekmez miydi? Tahammül edemeyeceğin birisine benziyor, öyle mi? Zaman ilerlemeye devam ediyor. İstesende istemesende zaman, herkes gibi onu da uzaklara götürecek. İşte bu yüzden her zaman yapmak istediğin şeyi yine yap. Kendin olmak istediğin kişi yine ol fakat, onları eleştirmekten vazgeç. Eleştirsen dahi, herkesi ikna etmek zorunda değilsin.
